Dzisiaj jest: 29 marca 2024
Imieniny obchodzą: Wiktoryna, Cyryl, Eustachy
Rozmiar tekstu
Parafia Św. Stanisława Biskupa i Męczennika
Parafia Św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Św. Dominik Savio – mój patron

 Św. Dominik Savio

 Mały święty, ale gigant ducha

Dominik przyszedł na świat 2 kwietnia 1842 r. San Giovanni di Riva, miejscowości oddalonej 40 km. od Turynu. Jego rodzice byli prostymi ludźmi, ojciec był rzemieślnikiem a matka krawcową.

W wieku zaledwie 5 lat został ministrantem, gorliwie przechodził kilka kilometrów na poranne Msze święte. Z wielkim trudem dźwigał też ciężki mszał. Od dzieciństwa był odpowiedzialny za innych. Swoich kolegów uczył, jak dobrze czynić znak krzyża. Mając 6 lat, zaczął uczęszczać do szkółki prowadzonej przez księdza proboszcza. Był zawsze grzeczny i bardzo koleżeński. 

W wieku 7 lat przyjął po raz pierwszy do swego serca Pana Jezusa.O jego duchowej dojrzałości świadczy postanowienie, jakie tego dnia zapisał w zeszycie:

1.    Będę często spowiadał się i komunikował, ilekroć mi na to zezwoli mój spowiednik;
2.    Będę święcił dzień święty;
3.    Moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja;
4.    Raczej umrę niż zgrzeszę.

Do szkoły chodził dwa razy dziennie, dlatego każdego dnia przemierzał 16 km.
Był zawsze punktualny, na pytanie, czy się nie boi iść sam, ze zdziwieniem odpowiedział: przecież są ze mną Pan Jezus, Matka Boża i Anioł Stróż.

Wielkim przełomem w jego życiu było zetknięcie się w 1854 roku z kapłanem, wychowawcą młodzieży, św. Janem Bosko. Odtąd dwunastoletni chłopak stał się jego pomocnikiem.Dominik wywierał na swoich rówieśników bardzo pozytywny wpływ, pomagał w odrabianiu lekcji, godził zwaśnionych. Był zawsze pogodny i otwarty,
by udzielić pomocy. Największą radość sprawiało mu uczenie katechizmu. Żeby urozmaicić spotkanie, organizował dla kolegów konkursy z nagrodami. Jednemu z nich powiedział, że świętość polega na tym, żeby być zawsze radosnym i wiernym
w codziennym wypełnianiu obowiązków.   

Głęboko w swoim sercu nosił pragnienie, by zostać kapłanem. Inne były jednak plany Pana Boga. Późną jesienią 1856 roku, wskutek dotkliwego zimna, rozchorował się, miał wysoka gorączkę. Lekarz orzekł, że ma gruźlicę. Powrócił do rodzinnego domu. Żegnając się ze św. Janem Bosko i swoimi kolegami, powiedział: „Ja już tu nie wrócę”. Dominik zmarł w Mondonio 9 marca 1857 roku. Niedługo przed swoim odejściem prosił swego tatę, by czytał mu modlitwy o dobrą śmierć. W godzinie śmierci towarzyszyła mu wizja nieba. Jego ostatnimi słowami były: Do widzenia, ojcze! Do widzenia! O, jakie piękne rzeczy widzę!

Dominik Savio został beatyfikowany w 1950 roku a cztery lata później kanonizowany przez Piusa XII. Jest patronem ministrantów i chórów chłopięcych.

Kancelaria czynna:

Skrzynka intencji

W ostatnim czasie pożegnaliśmy:

† Józefa Milcza - Alei Pokoju 22

† Aldonę Perlikowską - ul. Bajeczna 9

† Franciszkę Pochroń - ul. Nizinna 7

† Jana Feledyka - Alei Pokoju 43

Bogumiłę Ciesielską - ul. Widok 39a

Zenona Kłapę – ul. Świtezianki 9

Więcej…

Dzisiejsza liturgia słowa

Statystyki

771699
Dzisiaj:Dzisiaj:27
Wczoraj:Wczoraj:737
W tym tygodniu:W tym tygodniu:2768
W tym miesiącu:W tym miesiącu:9290
Łącznie:Łącznie:771699
Rekord: 04-08-2023 : 1604
Goście: 2

Rzymsko-katolicka parafia Św. Stanisława Biskupa i Męczennika
ul. Zwycięstwa 21, 31-563 Kraków
Telefon: 12 414 30 16

Kancelaria parafialna:
Kraków ul. Pólkole 9a
Telefon: 12 413 53 66